Een jurk voor een prikje!

Sew iT up gaf deze maand weer een pittige opdracht: Gebruik gratis patronen... Zucht, dacht ik bij mezelf. Waar vind ik een gratis patroon voor mezelf dat niet door heel naaiend Vlaanderen en omstreken wordt gebruikt. Zou ik een keertje overslaan? Tot ik een prachtig jurkje vond op een Amerikaanse blog. Het was een leuk zwangeschapsjurkje in tricot, gebaseerd op een passend t-shirt, waaraan een rokdeel bevestigd werd: kort vooraan, langer achteraan. Een riempje onder de borst maakt het speelse jurkje af.

Mijn buurvrouw was gewillig slachtoffer om met mij naar het stoffenspektakel te gaan, en daar werd de geschikte stof gevonden voor maar 5€ de meter: een oranje met rode strepen tricot die dubbel geweven is. De ene kant heeft brede strepen, de andere kant heeft fijne lijntjes.

Eerst maakte ik er een monsterlijke jurk van! Het stuk onder de borststreek was veel te lang, waardoor het meer iets had van een ingekleurd Amish-kleed. Het Peter pan- kraagje dat ik bij het voorbeeld kleedje juist zo mooi vond, was ook niet echt flatterend bij mijn jurk. Maar na een stevige inkorting onder de borststreek, het verwijderen van het kraagje en het afwerken met elastische bias, mag het resultaat er zijn (door het verwijderen van de kraag, is de decolté iets breders uitgevallen, maar het kan nog net). En ook zonder dikke buik, is het een draagbare jurk!

Op aanraden van de buurvrouw, fronste ik het rokdeel niet op de rug, maar enkel aan de voorkant. Dit vermindert het ballon-effect.

 

 

Van lelijk eendje tot sierlijke zwaan

Het beloofde een vermoeiende dag te worden vandaag. Doordat we gisteren met de vrienden het groot scherm boven haalden om samen punten te geven voor het Eurovisie Songfestival, en de uitreiking van de laatste punten toch duurde tot een stukje na middernacht, bereikte ik mijn bedje aan de late kant. Lang uitslapen was vandaag niet echt een optie, want er stond een workshop op het programma: De Blanche Barrel Bag van Swoon patterns. Onder vakkundige begeleiding van Madeline De Stoffenmadam gingen we aan de slag. Ik koos voor de LARGE versie. Ik durf nogal wat mee te sleuren in mijn handtassen...

Ik zou mezelf niet zijn, moest ik niet eigenwijs geweest zijn, en een makkelijk stofje gekozen hebben. Daarom koos ik voor een materiaal waarmee je prachtige kussens kan maken of luxueuze gordijnen, met een geel irismotief. Het pluisde enorm bij het knippen. En er zweeft nu een geel pluisjesspoor door de winkel (sorry Nancy). Als detail ging ik voor metallic blauwe paspel, blauwe lederen handvaten en een jeansblauw katoentje voor de binnenkant van mijn tas.

Door de dikke stof, was het soms extra moeilijk, maar na veel zuchten, losdoen, opnieuw in mekaar zetten, een pijne rug, een beetje hoofdpijn, lekkere bookes, een appeltje, en genoeg uitleg van Nancy stond er plots een leuke handtas voor mijn neus. Groot genoeg voor al mijn rommeltjes. En er is zelfs nog plaats voor mijn bookes.

  

Ik leerde toch weer wat bij: ik gebruikte voor de eerste keer paspel, testte voor de eerste keer wondertape uit en leerde onzichtbare naaigaren kennen. En al bij al ben ik blij dat ik volharde met mijn stofkeuze. Al raad ik aan om toch eerst met een leuk katoentje aan de slag te gaan.

De gele stof en metallic paspel komen van het stoffenspektakel. Al het andere materiaal kocht ik bij Madeline.

Wat ruist er door het struikgewas?

Bij mijn laatste bezoekje aan de Stoffenmadam, ik ging niets kopen want ik kwam voor de zeverlappen van Cesar, botste ik op Nancy haar versie van de Lotta skirt van Compagnie M. Tja, jammer, want ik MOEST het patroon mee naar huis nemen en een stofje waarmee ik mijn eerste versie zou maken. Dat ik nooit eerder aan dit patroon begonnen ben! Het is een prachtpatroon!

Het stofje moest net iets meer zijn dan een gewoon stofje. Dus ik koos voor lentefrisse groene blaadjes. Voor het contraststofje dook ik in mijn stofrestjes. Gezien ik toch zo zuinig mogelijk probeer te zijn met mijn kostbare stofrestjes, en ze zo veel mogelijk een nieuwe bestemming wil geven, was de keuze een beetje beperkt om alles uit een beschikbare lap te krijgen die toch mooi paste bij de groene blaadjes. Het werden koningsblauwe veren: een zangvogel in het gebladerte! De zakjes werkte ik af met een paar knoopjes die ik in mijn knopendoos vond: schatten vanuit mijn kindertijd, die mijn moeder niet meer moest hebben... Ik ben helemaal in mijn nopjes met nieuwe rok (en mijn nieuwe patroonaanwinst).

 

Project R&P April ... GEWONNEN!

Jippie! Ik heb de shortlist gehaald van Project Run and Play APRIL, met mijn knotted bag. En dankzij de hulp (en de stemmen) van een hele hoop naaivriendinnen, familie en vrienden haalde ik de eerste plaats. HARTELIJK BEDANKT! Ik ben enorm verrast door de massale stemmen! Dat had ik echt niet verwacht!

 

Mijn prijs: 3 giftvouchers ter waarde van $25 bij 3 Amerikaanse webshops en een stoffenpakket ter waarde van $25! Daarmee kan ik weer veel moois aanschaffen om nieuwe dingen te naaien. JIPPIE! Toch de moeite om deel te nemen, niet? Binnenkort vernemen jullie in geuren en kleuren wat ik allemaal met mijn prijs aangevangen heb!

Een hoop gezever

Tegen sommige verzoeken kan je echt geen neen zeggen. Zo vroeg een kruidige vriendin van me of ik voor haar keizerlijke zoon Cesar geen zeverlapjes wilde maken. De tien maanden oude Romeinse keizer zit volop in een tandontwikkelingsfase, met overstromingen tot gevolg. Het aanbod in de winkels was niet naar de zin van mamalief, dus was de keuze voor gepersonaliseerd bandwerk snel gemaakt. We selecteerden een aantal kleurige katoentjes, muntgroene wafelstof en een stretchstofje met ninja's bij de stoffenmadam, en ik kon meteen aan de slag. Ik gebruikte een gratis patroon van peek a boo en startte het bandwerk: patroontje knippen, stof knippen, spelden, naaien, draaien, dichtstikken en kamsnap. KLAAR! Op een paar uur tijd, maakte ik 8 zeverlapjes. Het kind kan er op los kwijlen!

 

You can keep your hat on!

Om een wedstrijddeelname meer ben ik niet verlegen. Dus vol ongeduld wachtte ik de nieuwe opdracht van Sew it up af. Voor april kozen ze VINTAGE als thema. Daar heb ik toch wel even over moeten nadenken. Er werden zelfs beperkingen opgelegd: je creatie moest gemaakt worden ofwel aan de hand van een vintage patroon, ofwel een heruitgegeven vintage patroon, ofwel een vintage geïnspireerd patroon, ofwel met een vintage stofje, ofwel een combinatie met één van de puntjes uit de opsomming. STOF TOT NADENKEN!

 

Vintage stof had ik niet in mijn voorraadje. Dat kon ik al wel schrappen. Vintage patronen zijn ook uiterst schaars, bijna onvindbaar in mijn collectie. Dus dat maakte het selecteren van een geschikt patroon nog moeilijker. Uiteindelijk vond ik er eentje, en ging ik over tot de aankoop van mijn stof. Maar vanaf dan ontbrak het met aan tijd en energie om aan de slag te gaan...

U moet weten, ik heb zo'n 2 maanden zonder job gezeten. Maandag start ik met mijn nieuwe uitdaging. Het was voor mij een kans om veel te naaien, tussen de sollicitatiegesprekken door. Maar er waren ook andere projecten die uitgevoerd moesten worden: zo verfde ik een klerenkast voor dochterlief, rommelde ik de zolder op, maakte ik mijn naaikamer leeg om er een nieuwe kast neer te poten waar al mijn materiaal in kan, bracht ik een bezoek aan het containerpark, oliede ik de tuinmeubelen, plantte ik de venkel,... Van naaien kwam er echt niet veel meer in huis. Maar ik wilde echt wel meedoen met Sew it up! Sinds februari heb ik geen enkele deelname overgeslagen. Dus deze maand ook niet! Dan maar een back-up plan!

Bij het inladen van mijn nieuwe kast, vond ik mijn back-up  plan: een patroonpakketje van McCalls om hoeden te maken. Ik ben gek op hoeden. Ik kan het aantal hoeden in mijn collectie al lang niet meer op 2 handen tellen. Ooit, heel lang geleden,  had ik me voorgenomen om zelf een hoed te maken. Waarom nu niet? Het leek me een minder omslachtig project dan wat ik eerst wilde maken. Dus ik raapte mijn energie bijeen en ging aan de slag...

Een hoed dus! Maar ik had geen stof. En ik was te tam om mijn fiets te nemen, en naar de stoffenwinkel te rijden. Dan maar werken met restjes (die ligger anders toch maar extra stof te vergaren)! Ik had net niet genoeg appelblauzeegroene piqué, dus werkte ik de punten van het lint rond de hoed af met de speciale textuurstof waarmee ik het jurkje voor mijn dochter maakte. Een klein detail dat de hoed toch iets extra geeft. Ik dubbelde mijn stof, om ook aan de binnenkant een mooi resultaat te krijgen. De zichtbare naden werkte ik af met een biaslint, zodat ook de binnenkant toonbaar is aan de medemens. En om alles extra vintage te maken, werkte ik mijn hoed volledig af met mijn vintage Singer. Dat had ik me immers voorgenomen.

 

 

Het is een hoed geworden met toch wel een beetje diva-gehalte. Draag er een grote zonnebril bij, en je kan zo op pad!