Elke naaister lijdt aan het zelfde syndroom: stofjes verzamelen. Ik zeg geen nee tegen een stofje dat me aangeboden wordt (oma die haar kasten uitmest is een ideale toeleverancier). En ik kan ook moeilijk neen zeggen tegen mooie metertjes stof in de stoffenwinkel. Bent u een naaister, dan zit u beslist hevig mee te knikken omdat u het kent. Bent u geen naaister, dan draait u wellicht met uw ogen, net zoals het lief, want dan begrijpt u mogelijk mijn liefde voor stofjes niet.
Af en toe doe ik eens iets aan de hoogte van mijn stoffenvoorraad. Meestal maak ik hem hoger, maar soms probeer ik ook eens in de tegengestelde richting te werken. Met mijn zwangerschap die op z'n einde loopt (ik zit in de fase van: "
Zeker dat het maar eentje is" en
"Gij moet niet lang meer doen, niet?") manifesteert mijn nestdrang zich heel duidelijk in naaien. SELFISH SEWING. Heerlijk! Mijn overlock die het plots liet afweten kon geen roet in het eten strooien om mijn drive te breken dankzij de supersnelle vervangtoestelinterventie van buurvrouw An! Waarvoor een welgemeende dikke (dat kan ik gezien mijn buikomvang nog steeds heel overtuigd zeggen) merci, trouwens. Ik naaide en naaide en gebruikte kilometers overlockgaren om op nog geen weekje tijd 6 kledingstukken af te werken. Dan heb ik toch iets om aan te trekken wanneer ik als een fiere pauw mijn ieniemienie nieuwe dochter kan showen in het
moederhuis.
2 van de kledingsstukken die ik maakte zijn een rok, beiden volgens het patroon van de
Lotta skirt van Compagnie M. Het is een fantastisch patroon, en het geeft steeds een geweldig resultaat. Ik werkte voor beide uitvoeringen met 2 totaal verschillende stofsoorten, wat het model ook anders doet uitkomen.
Voor versie1 koos ik een stevige stof, gekocht tijdens het stoffenspectakel in MEI(!) die eigenlijk gebruikt wordt om er kussenslopen of tassen mee te maken (laat ik het materiaal omschrijven als datgene waarvan je tasjes vindt in de
Brugse kantshops met daarop poesjes, bloemen, theepotten en andere Engelse taferelen. Weet je wat ik bedoel?) De stof is stug, maar rafelt amper. De rok valt mooi als een klokje. Voor de tailleband en de zakdelen gebruikte ik de achterkant van de stof: zelfde motief, enkel net iets anders kleurgebruik, leuk contrast. De zakken werkte ik af met koningsblauwe knopen van bij
Madeline en gele stikzijde om alles toch wat speels te houden. Het zit 'em in de details.
Rokje 2 is er eentje van een iets lichtere categorie. Hiervoor gebruikte ik een zeer licht handgeverfd katoentje van bij
Stoffen Pauwels en als contrast een mosterdgele stof met
fijn gouden detail van Cotton + Steel. Resultaat een vrolijk speels zomerrokje dat tijdens de feestdagen ook best wel glamoureus gedragen kan worden.
Omdat het katoentje heel licht is, zoomde ik de onderrand van de rok af met een stukje van de mosterdkleurige stof: het gewicht van dat kleine biesje zorgt er een beetje voor dat de rok mooi valt, én mijn rok is afgewerkt zonder al te veel complicaties (zoals dubbel plooiende stof)
Ik popel om de rokken aan te trekken... nog 2 weken wachten. Wachten kan lang duren... Geduld is niet mijn beste kwaliteit. Geduld wordt ook schaarser wanneer meer en meer mensen beginnen te informeren voor
wanneer het is. Misschien moet ik nog maar iets nieuws naaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten