donderdag 25 juni 2015

Lap! Weeral een lappendeken!

Het lijkt er op dat er een vorm van bandwerk ontstaan is in mijn naaikamer. Ik testte het principe van het maken van een lappendekentje uit precuts uit op een miniatuurdekentje, maar het kon niet dat er nadien geen groter, iets bruikbaarder dekentje zou gecreëerd worden. Ik had per slot van rekening nog 3 pakketjes precuts liggen...
Ik ging aan de slag met een nogal jongensachtig ruimtethema: strepen, sterretjes, schetsen van planeet standen en een tekeningetje van een kindje met een beertje en raketten. Het kleurenpalet: blauw, oranje, rood, wit, bruin.
Omdat de lapjes van Riley Blake niet voldoende waren om er een deken uit te krijgen dat de naam deken waardig was, maakte ik een centrale rechthoek, waarrond ik een bijpassend lichtblauw sterrenstofje paste. Voor de achterkant koos ik een oranje stof met donker oranje strepen (alles gekocht bij Madeline de Stoffenmadam). Het oranje maakte het dekentje iets meer unisex, vond ik.
En nu wachten tot de winter... Pas dan kan ik het bovenhalen...

Mijn dekentjes worden steeds groter en groter... Misschien eindig ik binnenkort wel met een 2-persoons bedsprei.

Zonnige broek

Mijn juni-inzending voor SEW IT UP: 2 Sunny pants van La Maison Victor! Toegegeven, het zijn twee drukke motiefjes. Maar het oogt een beetje Afrikaans, een beetje tropisch, een beetje vakantie... En dat is nu nét het thema: vakantiekledij. De ene stof kocht ik ooit bij Veritas (zo'n voorgeknipte lapjes, die in de solden stonden) en de andere stof kocht ik heel lang geleden bij Stoffen Eclips en is, als ik me niet vergis, van Stenzo.  Ik werkte niet met een lintje, maar werkte de lendenband gewoon af met een elastiek. As simple as a pina colada!
 
 

 
 De juweeltjes kocht ik bij Opnieuw & Co voor een prikje!

donderdag 11 juni 2015

Een mini dekentje voor een mini mensje

Wanneer er een pakje in de brievenbus zit met mijn naam op, ben ik als een kind dat een snoepje krijgt! Dolgelukkig en zeer benieuwd wat er in zit. Een tijdje terug won ik de april-editie van Project Run & Play. Eén van de prijzen die ik gewonnen had, was een pakketje met precuts van Riley Blake om lappendekentjes te maken. Een lappendekentje stond al lang op mijn to sew list. Alleen had ik de moed niet om er eens aan te beginnen. Met voorgeknipte lapjes ben je al snel op weg naar een heus deken! Een aanrader!
Een nieuwe fulltime job en een klein projectje in wording dat in mij groeit vraten de voorbije weken aan mijn krachten. Huishoudelijke klusjes werden uitgesteld. WOW! Wat groeit een hoop strijk snel aan als je hem probeert te negeren.  En van naaien kwam er ook niet veel meer in huis. Ik wilde wel naaien, maar mijn startmotor pruttelde tegen. Mijn precuts lagen weken uitgestald in mijn naaikamer, in de positie waarin ik ze wilde aan mekaar naaien. Gisteren had ik plots weer wat energie! Eerst deed ik iets aan die Himalaya-strijkberg, en daarna begon ik aan mijn dekentje. Eerst werkte ik al de lapjes af, vandaag naaide ik de achterkant eraan (een lapje stof dat ik ooit bij Action kocht). Resultaat: een piepklein dekentje voor een piepklein mensje of een popje. Ik heb nog 3 andere pakketjes precuts. Er zullen nog wel dekentjes volgen! Dit was alvast een prima oefening.

woensdag 27 mei 2015

Anna

Vandaag hebben we met de familie afscheid genomen van mijn grootmoeder, Anna. Ik liep er de deur misschien niet plat, maar ik zal moemoe toch wel missen. Het was een dag vol emoties: verdriet bij het besef dat ze er niet meer is, maar langst de andere kant was het fijn om al de nonkels en tantes, neven en nichten nog eens terug te zien. Al had ik het liever in andere omstandigheden gehad. Na de koffietafel was ik bekaf. Ik heb samen met mijn dochter van bijna 3 een stevige dut op de zetel gedaan.

Na het avondeten besloot ik dat ik iets wilde naaien, in plaats van doelloos naar tv te kijken. Geen project waarbij ik me super moest concentreren, maar een simpel iets. Ik wilde mijn schaar niet zetten in een lap stof die ik nog niet gebruikt had, daarom koos ik om iets met restjes te doen. Mijn stofrestjes zijn meestal niet zo groot, dus werd het een kaptrui voor mijn lieve liefste dochter. De buurvrouw had me op het idee van de kaptrui gebracht toen we onlangs een zondag namiddagje samen hebben zitten naaien. Het werd het patroon uit Stof voor durf het zelvers, een verjaardagscadeau dat tot hiertoe onaangeroerd was gebleven.

Omdat stofrestjes niet echt uitgerekend zijn op het volume van een patroon, was ik genoodzaakt om met 2 verschillende lapjes stof te werken én de mouwen in 2 delen te knippen. Ik gebruikte een restje muntgroene veertjes, en een restje rose ruitjesjersey: een zachte kleurenmengeling die de deugnieterij van dochterlief misschien wat verbleekt. Na toch wat puzzelwerk, lag er een afgewerkte trui voor mijn neus.

maandag 25 mei 2015

Een jurk voor een prikje!

Sew iT up gaf deze maand weer een pittige opdracht: Gebruik gratis patronen... Zucht, dacht ik bij mezelf. Waar vind ik een gratis patroon voor mezelf dat niet door heel naaiend Vlaanderen en omstreken wordt gebruikt. Zou ik een keertje overslaan? Tot ik een prachtig jurkje vond op een Amerikaanse blog. Het was een leuk zwangeschapsjurkje in tricot, gebaseerd op een passend t-shirt, waaraan een rokdeel bevestigd werd: kort vooraan, langer achteraan. Een riempje onder de borst maakt het speelse jurkje af.
Mijn buurvrouw was gewillig slachtoffer om met mij naar het stoffenspektakel te gaan, en daar werd de geschikte stof gevonden voor maar 5€ de meter: een oranje met rode strepen tricot die dubbel geweven is. De ene kant heeft brede strepen, de andere kant heeft fijne lijntjes.

Eerst maakte ik er een monsterlijke jurk van! Het stuk onder de borststreek was veel te lang, waardoor het meer iets had van een ingekleurd Amish-kleed. Het Peter pan- kraagje dat ik bij het voorbeeld kleedje juist zo mooi vond, was ook niet echt flatterend bij mijn jurk. Maar na een stevige inkorting onder de borststreek, het verwijderen van het kraagje en het afwerken met elastische bias, mag het resultaat er zijn (door het verwijderen van de kraag, is de decolté iets breders uitgevallen, maar het kan nog net). En ook zonder dikke buik, is het een draagbare jurk!
Op aanraden van de buurvrouw, fronste ik het rokdeel niet op de rug, maar enkel aan de voorkant. Dit vermindert het ballon-effect.