Vergeet-me-niet... Leg een knoop in je zakdoek

Forget-me-not... Tie a knot in your hankershief  
*For English, please look below

In de Middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. 

Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. 

Terwijl hij verdronk, gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep: "Vergeet mij niet". 

Deze bloem is verbonden met romantiek en tragiek en werd vaak door vrouwen gedragen als teken van trouw en oneindige liefde.

Maart is voor mij beslist een drukke naaimaand! Na mijn 2 deelnames aan SEW IT UP en bescheiden inzending voor de selfish sewing week van Indiesew, besloot ik om ook deel te nemen aan een nieuw overzees projectje: project run & play. Het opgegeven patroontje is een bijzondere kinderjurk. En ik ben dan ook wel trots dat ik deze jurk voor mijn kleine Stien kon maken.

De naam van deze mini-prinsessenjurk is FORGET ME KNOT. Het is een prachtige woordspeling en verwijzing naar de verschillende knopen in het patroon, die het jurkje buitengewoon speciaal maken. Een vergeet-me-nietje in al zijn fragiliteit is één van mijn lievelingsbloemetjes. Als tiener droomde ik er van dat als ik ooit zou trouwen, mijn jurk vergeet-me-nietjesblauw zou zijn, en mijn boeketje zou een mooi bosje van deze blauwe pracht zijn. Daarom vond ik dat ik iets met het patroontje moest doen!

Ik vertaalde de jurk naar en gereconstrueerd vergeet-me-nietje. Dit deed ik door mijn stofjes te selecteren volgens het kleurenpallet van het mooie kruidje. Mijn deadline werd plots heel krap... Ik was bijna vergeten mee te doen. Ik dacht dat ik nog tijd had tot het einde van maart, maar dat bleek 20 maart (VANDAAG!) te zijn... Net voor het begin van de lente. Jammer dat ik het zo laat door had (de vooravond van de deadline). Daarom deed ik gisterenavond nog een spoedbezoek aan de stoffenwinkel (Ik kocht alles bij de jarige Madeline, omdat ik wist dat ik daar zeker mijn goesting zou vinden. De leuke verjaardagskorting was mooi meegenomen), ik werkte 's avonds het bovenstuk en het rokdeel af, laste een time-out in om even een uiltje te knappen (slapen noemen ze dat) zodat ik 's morgens fris en monter was om alles aan elkaar te zetten. En enkele uren later kon ik mijn fotoshoot afronden om mijn deelname net op tijd in te dienen! Fieeeeuuuuuwwww! Het grondig lezen van de tutorial heeft mogelijk ook zijn vruchten afgeworpen. O ja, mijn jurk is reversible!

 

Leuk detail: de vergeet-me-nietjes die ik vorig jaar in onze tuin plantte, beginnen terug hun kopje op te steken... Ment to be?

Alle informatie over de wedstrijd en de stand van zaken, vind je hier. Ik ben nummertje 35!

AND NOW IN ENGLISH...
In case you wonder which language is used above, it's Dutch, one of the three languages spoken in Belgium! Welcome to my Belgian blog! Belgium is known for several things: Waffles, Manneke Pis, beer, Flamish stew with french fries (yes, It's a Belgian invention, the "french" in french fries comes from "to french", NOT from France!), fashion designer Dries Van Noten, Soft Cactus fabrics, Stromae, Belgian chocolats, ... We also have forget-me-(k)nots growing in our fields. This fragile flower is one of my favorits! As a teenager I dreamed of a forget-me-not coloured wedding dress. So when I read about the project run & play challenge, I knew I had to work with this flower in mind. I choose to pick the colour pallet of the forget-me-not to create the forget-me-knot! And this is the result. I adore the dress! I hope you like him too!

My time management was poor. As I thought that I had till the end of March. But apparently, it was till today... (I noticed it yesterday evening ...) . So yesterday evening I hurried to my favourite fabric shop (late night shopping) to collect my fabrics (THANK GOD THERE IS INTERNET TO DO SOME RESEARCH!). I finished the skirt and top before I went to bed so that today I only had to do the finishing touch (sewing the top and the skirt together) and after a few hours I could finally finish my photo shoot! Fieeeeuuuuuwwww!O, just a detail... my dress is reversible!

 

 

 

 

 Dikke Merci Pim Van Het huis van nut voor het gebruik van het model én de winkel!

Voorjaarsnijverheid

  

Dit doet het lentezonnetje met mij: ik prop de tuin vol frivole bloemetjes. Ik wil mijn jas achterwegen laten en met mijn smoel de zon trotseren. Het is zo fijn om te zien hoe de bijen onze prille voorjaarsbloemen opzoeken, hoe de donkerroze magnoliaknoppen op het puntje staan om open te bloeien. Dan kruip ik met mijn vers tasje koffie in het zonnigste hoekje van onze ommuurde stadstuin om even te genieten van een korte UV-therapie. Alleen kan dat best nog wat frisjes zijn... Dan maar een extra truitje aan!

Dat truitje maakte ik volgens het (gratis!) patroon van Deer and Do. Het antraciete bergtop stofje lag al een tijdje te pronken op mijn stapeltje jersey-veroveringen. Enkel die zonnestralen waren nodig om me aan het werk te zetten. Ik moest wel nog een klein fietstochtje naar de winkelstraat maken om prachtige strijkapplicaties te halen voor de ellebogen om mijn truitje helemaal me te maken. Maar zo heb ik toch weer lekker van het zonnetje genoten!

 

 

De boordjes werkte ik allemaal af met een beleg. En als kers op de taart knipte ik een paar gekleurde glinsterwolkjes uit flockfolie uit mijn losse pols om een beetje mistsluiers over de bergtoppen uit te strooien.

Nevenactiviteit met kopspeldjes

Miss voodoo queen. Ze kijkt vanaf heden zeer streng toe op mijn naaiprojecten.

Een hart onder de riem

Vandaag maakte ik voor de allereerste keer een niet garderobe gelinkt gebruiksvoorwerp: een borstvoedingskussen. Ik wil meteen verduidelijken aan vrienden en familie dat er niets onderweg is. Ik naaide het voor iemand anders. Iemand die ik niet ken...

Een tijdje terug maakte Nancy van de stoffenmadam haar project bekend dat ze wilde linken aan de feestelijkheden van het éénjarige bestaan van haar geweldige winkel: een sew along ten voordele van het Paola kinderziekenhuis. Ook ik bleef niet onberoerd bij het lezen van Nancy haar verhaal, dat aan de basis ligt van dit mooie gebaar. Mijn ogen bleven niet droog. En zeker niet als ik de reacties van anderen erbij las. We beseffen het niet altijd dat het leven niet altijd makkelijk is. Achter mooie geveltjes schuilt er soms groot verdriet. Door zulke mooie initiatieven als dat van Nancy, worden we daar toch eventjes op gewezen. En als je dan kijkt hoe mooi de solidariteit is die er ontstaat. PRACHTIG! Nancy heeft iets moois op gang gebracht!

Als ik dit allemaal zo vertel, vind ik dat mijn bijdrage aan dit project echt miniem is. Ik durf haast de foto's niet te posten. Maar ik doe het toch. Want alle beetjes helpen. Mijn kussenhoes fleurt misschien de kamer op van een mama wiens baby'tje vecht om het te halen. Misschien maak ik met de restjes nog een mutsje voor een ander kindje dat zijn strijd niet heeft gewonnen. Of een knuffeltje voor een kankerpatiëntje dat even zijn zorgen kan vergeten. Misschien heb ik ook jou niet onberoerd gelaten en ga jij ook aan de slag... Ga zeker ook eens bij Nancy langs in de Kantrstaat in Lier. Dan kan je zelf zien wat voor moois ze teweeg heeft gebracht.

Amsterdam kan mijn rug op!

Of toch een stukje ervan. En de rest van dat stukje mag vooraan op mijn kleed.

Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen Amsterdam Oranje boven!. Behalve dan dat ik een beetje vies ben van de duiven die er op kille winterdagen de McDo binnen waggelen. Maar verder hou ik van de typisch Nederlandse straatjes met winkeltjes vol kleurtjes, de warme vrouwtje op de walletjes, de Nederlandse gastvrijheid, de blokjes kaas bij je aperitiefje, de rinkelende fietsbellen, de wandelingetjes langst het water...

Ik heb het hier over een stukje paneelstof in tricot, met een digitale fotoprint. Een canvas van 90 cm hoog, net genoeg om er een korte Harlequinjurk in te maken. Simpel modelletje. Maar met deze stof kan en mag je weinig anders doen. Het zou zonde zijn om de prachtige Nederlandse herenhuizen te verbergen onder een plooitje. Ik maakte wel een klein fronsje vooraan in de halssluiting.

Het resultaat is een lange T-shirt, ideaal in combinatie met een Roxy legging in imitatieleer. Nu is het enkel nog een kwestie van een citytrip naar Amsterdam te boeken en mezelf te camoufleren in het decor. Gegadigden om mee te gaan? Ik heb nog een beetje stof over om voor een super klein T-shirtje...

 

 

Somewhere over the rainbow

Somewhere over the rainbow
Way up high,
There's a land that I heard of
Once in a lullaby.
Somewhere over the rainbow
Skies are blue,
And the dreams that you dare to dream
Really do come true.
Someday I'll wish upon a star
And wake up where the clouds are far
Behind me.
Where troubles melt like lemon drops
Away above the chimney tops
That's where you'll find me.
Somewhere over the rainbow
Bluebirds fly.
Birds fly over the rainbow.
Why then, oh why can't I?
If happy little bluebirds fly
Beyond the rainbow
Why, oh why can't I? 

 

Een lange muzikale intro uit the Wizard of Oz voor een  klein tussendoortje: een Roxy legging van LMV met regenboogglitters. Het is, naar mijn mening, het sportievere alternatief voor panty's. Omdat het niet de eerste keer datwas dat ik een Roxy legging maakte, ging het werk snel vooruit! Eerder maakte ik er al twee in lichtblauw en oranje imitatieleer. Ik heb alvast mijn Dorothy schoenen uit de kast gehaald voor de fotosessie.

 

Nog een kleine kanttekening: Indiesew heeft deze week uitgeroepen tot selfish sewing week. Er zijn mooie prijzen te winnen, dus daarom waagde ik mijn kans. Je kan me helpen winnen door een stem uit te brengen op mijn legging. Je moet daarvoor HIER klikken. Zo... mijn eerste oversea wedstrijddeelname is een feit!