The neverending story van het tv-dekentje

Vol goede moed kocht ik ergens een goed jaar geleden wat bolletjes wol om een lekker gezellig tv-dekentje te haken. Mooie kleurtjes, dikke draad, grote haakpen (12mm) dus in no time resultaat. Dacht ik. Omdat ik niet goed wist hoe er aan te beginnen, besloot ik voor de rechthoeken-aan-mekaar-gezet-versie te gaan. Ik moest nog wol bijkopen omdat het anders te klein zou zijn én de kleurtjes die ik had gebruikt waren niet meer op voorraad (dat heb je, als je naar den Action gaat). Het draaide uit in iets lelijks, een dekentje waar ik zelfs niet onder wilde kruipen. Dus ergens in de aanloop naar Kerstmis besloot ik om één voor één de bolletjes wol te herconstrueren en voor iets nieuws te gaan.

Deze keer besloot ik om het beter aan te pakken. Grootser en minder vatbaar voor wol-in-de-juiste-kleur-schaarste. Ik zou met lijnen werken in verschillende diktes, door van kleur te veranderen op het einde van de rij. Inspiratie haalde ik een beetje uit mijn Alpaca-wollen dekentje dat ik vier jaar geleden in Cusco kocht als reuzen sjaal. Dus... ik zette me in de zetel en begon aan de eerste rij. Als afmeting-maatstaaf gebruikte ik onze rode 2,5-zit waarop ik toen zat. Als ik van leuning a naar leuning b raakte, dan konden het lief en ik er zeker met 2 onder kruipen. Ik hield geen rekening met de rekbaarheid van mijn steken... Gevolg: de grondvesten voor een gigantisch groot deken waren gezet, na een half metertje (op méér dan 2 meter breed) dreigde er een nieuwe wolschaarste en mijn rechterarm leed onder het gewicht van het deken en de repetitieve handeling van het haken: mijn tenniselleboog stak de kop op. Het wat-ooit-een-deken-moet-worden werd aan de kant gelegd, wat zoveel betekende als in de vergeetput belanden.

Tot vandaag! Ik bracht een nieuw bezoekje aan de winkel waar je eigenlijk beter niet komt. Ze hadden mijn wol weer! Hosanna in de Hoge! Met 6 extra bolletjes wol ging ik naar huis. En de zin om ooit een dekentje af te werken kreeg ik er gratis bij!

Ooit... raakt het af! Vraag me er af en toe eens naar. Dat helpt misschien.

De anonieme sweater addicts

Het is me wel duidelijk geworden welk kleurenpalet mijn klerenkast tegenwoordig beheerst: grijs met zonnig geel en koningsblauw afgewerkt met een tikkeltje grasgroen... Het zijn frisse en toch verwarmende kleuren, vooral als ze deel uitmaken van een heerlijke sweater! Jaja... Ik maakte nog eens een Julia Sweater. Zou er een groep bestaan voor de Anonieme Sweater Addicts?

Deze keer koos ik voor de berenklauw waarmee ik mijn vorige Julia accentueerde, afgewerkt met groene jerseystof met een abstract pijltje. Ik koos voor de simpele uitvoering met lage halsuitsnijding, maar toch met zak vanvoren

De stofjes komen van Bambiblauw.

Vergeet-me-niet... Leg een knoop in je zakdoek

Forget-me-not... Tie a knot in your hankershief  
*For English, please look below

In de Middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. 

Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. 

Terwijl hij verdronk, gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep: "Vergeet mij niet". 

Deze bloem is verbonden met romantiek en tragiek en werd vaak door vrouwen gedragen als teken van trouw en oneindige liefde.

Maart is voor mij beslist een drukke naaimaand! Na mijn 2 deelnames aan SEW IT UP en bescheiden inzending voor de selfish sewing week van Indiesew, besloot ik om ook deel te nemen aan een nieuw overzees projectje: project run & play. Het opgegeven patroontje is een bijzondere kinderjurk. En ik ben dan ook wel trots dat ik deze jurk voor mijn kleine Stien kon maken.

De naam van deze mini-prinsessenjurk is FORGET ME KNOT. Het is een prachtige woordspeling en verwijzing naar de verschillende knopen in het patroon, die het jurkje buitengewoon speciaal maken. Een vergeet-me-nietje in al zijn fragiliteit is één van mijn lievelingsbloemetjes. Als tiener droomde ik er van dat als ik ooit zou trouwen, mijn jurk vergeet-me-nietjesblauw zou zijn, en mijn boeketje zou een mooi bosje van deze blauwe pracht zijn. Daarom vond ik dat ik iets met het patroontje moest doen!

Ik vertaalde de jurk naar en gereconstrueerd vergeet-me-nietje. Dit deed ik door mijn stofjes te selecteren volgens het kleurenpallet van het mooie kruidje. Mijn deadline werd plots heel krap... Ik was bijna vergeten mee te doen. Ik dacht dat ik nog tijd had tot het einde van maart, maar dat bleek 20 maart (VANDAAG!) te zijn... Net voor het begin van de lente. Jammer dat ik het zo laat door had (de vooravond van de deadline). Daarom deed ik gisterenavond nog een spoedbezoek aan de stoffenwinkel (Ik kocht alles bij de jarige Madeline, omdat ik wist dat ik daar zeker mijn goesting zou vinden. De leuke verjaardagskorting was mooi meegenomen), ik werkte 's avonds het bovenstuk en het rokdeel af, laste een time-out in om even een uiltje te knappen (slapen noemen ze dat) zodat ik 's morgens fris en monter was om alles aan elkaar te zetten. En enkele uren later kon ik mijn fotoshoot afronden om mijn deelname net op tijd in te dienen! Fieeeeuuuuuwwww! Het grondig lezen van de tutorial heeft mogelijk ook zijn vruchten afgeworpen. O ja, mijn jurk is reversible!

 

Leuk detail: de vergeet-me-nietjes die ik vorig jaar in onze tuin plantte, beginnen terug hun kopje op te steken... Ment to be?

Alle informatie over de wedstrijd en de stand van zaken, vind je hier. Ik ben nummertje 35!

AND NOW IN ENGLISH...
In case you wonder which language is used above, it's Dutch, one of the three languages spoken in Belgium! Welcome to my Belgian blog! Belgium is known for several things: Waffles, Manneke Pis, beer, Flamish stew with french fries (yes, It's a Belgian invention, the "french" in french fries comes from "to french", NOT from France!), fashion designer Dries Van Noten, Soft Cactus fabrics, Stromae, Belgian chocolats, ... We also have forget-me-(k)nots growing in our fields. This fragile flower is one of my favorits! As a teenager I dreamed of a forget-me-not coloured wedding dress. So when I read about the project run & play challenge, I knew I had to work with this flower in mind. I choose to pick the colour pallet of the forget-me-not to create the forget-me-knot! And this is the result. I adore the dress! I hope you like him too!

My time management was poor. As I thought that I had till the end of March. But apparently, it was till today... (I noticed it yesterday evening ...) . So yesterday evening I hurried to my favourite fabric shop (late night shopping) to collect my fabrics (THANK GOD THERE IS INTERNET TO DO SOME RESEARCH!). I finished the skirt and top before I went to bed so that today I only had to do the finishing touch (sewing the top and the skirt together) and after a few hours I could finally finish my photo shoot! Fieeeeuuuuuwwww!O, just a detail... my dress is reversible!

 

 

 

 

 Dikke Merci Pim Van Het huis van nut voor het gebruik van het model én de winkel!