De geknoopte zak - omkeerbaar en omvormbaar

The knotted bag - reversible and adaptable

*For English, please look below

Project Run & Play gaf voor april de opdracht om iets te doen met de Reversible Sling Bag van Suger Bee Crafts. Mijn eerste blik op de voorbeeldfoto's lokte bij mij de reactie uit: "Eikebah! Niet mijn ding! Ik sla deze maand wel eens over." Maar een uurtje later had ik al een ideetje in mijn hoofd om er iets meer van mezelf in te steken. Dat had ik wel geleerd uit de vorige editie: een beetje aanpassing van het patroon, om er mijn eigen ding van te maken, kan helpen om de top 10 te halen. Ik werkte vorige keer gewoon volgens het patroon, maakte naar mijn mening een prachtige jurk, maar haalde de top 10 niet. Dus deze keer freestylede ik! Misschien heb ik deze keer meer geluk?

 

Omdat ik bij de vorige editie leerde om genoopte strikken te gebruiken, vond ik dat ik daarmee verder moest! Ik besloot om de schouderband bovenaan niet vast te naaien, maar vast te knopen (ik heb de schouderband daarom een flink stuk verlengd). En om de tas te kunnen sluiten, voegde ik nog een extra knoop toe. Alles in dezelfde stof als waarmee ik het jurkje voor Stien maakte. Een prima manier om mijn stofrestjes te verwerken. En omdat de schouderband niet aaneen gesloten is, is mijn schoudertas ook makkelijk omvormbaar tot een handtasje. Ik moet toegeven dat ik dit knap gevonden vind van mezelf! O ja, en alles is wederom omkeerbaar. Een bijpassende sleutelhanger mocht ook niet ontbreken.

Alle inzendingen voor deze maand kan je hier vinden. Ik ben nummer 2! Duimen mag vanaf nu al, stemmen valt nog af te wachten van de selectie.

Hello non Dutch speaking visitors of my blog!  Specially for you, I also write a small piece in English for this occasion.

When April's pattern for the Project run & Play competition was announced, my reaction was: "Eikebah! Niet mijn ding! Ik sla deze maand wel eens over." (I would love to hear you saying this out loud) which means as much as: "Not my thing!" I was even  thinking to skip this month. But after an hour, I already had an idea how to customise the pattern. I got my customise-inspiration from last months project, the knotted dress: so I had to add some knots in the pattern: one to close the shoulders, and one to close the bag! I even used the same 3 fabrics as I used in the dress. A good idea to do something with my fabric leftovers. Although, I had to run to the fabric store to get me some more flower-fabric, as I used everything in the knotted dress. Because I did not close the top of my bag, it is easy to transform it into a pretty handbag! I must say I find it very clever of myself! And of course the bag is reversible! And a matching key chain could not avoid.

Zo licht als een veertje

Een heuse opluchting was het, toen mijn lang geplande jurk eindelijk klèr was. Ik voelde me minder schuldig om aan een nieuw naai-avontuurtje te beginnen. Er lag niets meer op mijn stapeltje dat ik beloofd had aan iemand om te maken. YES! Zo kon ik lekker egoïstisch iets voor mezelf maken!

Ik koos een leuke jaren'60 geïnspireerde top met knoopjes en een split op de rug van SEW DIFFERENT, een website waar je leuke én gratis patroontjes kan vinden (ik heb wel een beetje moeten aanpassen, maar misschien heb ik de handleiding niet zo goed doorgenomen - helemaal niet eigenlijk). De top is ideaal voor het betere weer dat op komst is, maar kan nu ook al gedragen worden met een iets langere mouw eronder! Het stofje, een sweaterstofje met verenmotief, kocht ik bij Den Depot. Omdat het om een stevige tricot gaat, koos ik voor de afwerking een crèmekleurig biaslint. Gezien dit modelletje een soort van omgekeerde cardigan is, vond ik het een berekend risico om niet stretch met stretch te combineren. Ik werkte de sluiting op de rug af met goudkleurige sterrenkamsnaps om een klein detail aan te brengen.

 

Deze top was trouwens mijn eerste volledige werkstuk op mijn monster Singer! Werken met zo'n prachtig vintage machien, tovert een dikke vette smile op mijn smoel. Het maakt het naaien nog leuker!

Rosalie

Toen ik in december het boek Mijn Tas kocht, wilde ik er meteen mee aan de slag. Ik had een lap leer gekocht, en die moest en zou een handtas worden. Omdat het leer vrij dik is, en ik ook nog voor voering en vulstof koos, protesteerde mijn Singer en sloeg hij steken over. Daarom is mijn kleine Rosalie niet afgewerkt geraakt. Zonde van het leer.

 

Maar met mijn gloednieuwe vintage Singer in huis, moest dit project wel lukken! Jammer genoeg had ik in december een aantal handtasonderdelen geëlimineerd uit frustratie (geen ritssluiting, maar een magnetische drukknoop en geen treklussen) en had ik de handvaten in een onhandig brede strook imitatieleer gemaakt, dus één en ander moest nog aangepast worden. Ik heb de handvaten eruit geknipt en ben met haken en ogen aan de slag gegaan, zoals bij mijn eerste echt leer-project. De voering bestaat uit een restje van mijn verenjurk: een prachtig diepblauwe stof met gouden accent.

Om het de volgende keer wel helemaal volgens het boekje te doen, heb ik mijn voorzorgsmaatregelen genomen: ik heb mezelf een workshop cadeau gedaan bij Madeline! Da's weer in de sjakkos, man!

De broche is een gift van mijn zus, en is van Christophe Coppens.

Den atelier

Mijn oma, aan het werk in den atelier. Ze maakte daar haute couture. Van haar heb ik mijn eerste sprankeltje naaikoorts gekregen. We hebben vandaag gegrasduind in haar oude fotoboeken, op zoek naar een jurkje dat ze had gemaakt voor de trouw van haar schoonzus, met een speciale stof. We hebben het kleed niet gevonden, maar al de jurken die ze toonde, had ze wel zelf gemaakt. Ik heb meteen en beetje inspiratie opgedaan voor de opdracht van deze maand van SEW IT UP: vintage. Een projectje waarbij ik mijn nieuwe vintage Singers volop kan uittesten!

De happy Singers

Een tijdje terug heb ik op een ochtend even binnensmonds gevloekt: de buurvrouw van om de hoek was me net een een half uurtje voor om te reageren op de verkoop van een super vintage naaimachine. Het wonder uit de jaren'60 kon vlotjes overweg met lappen leer... Net wat ik wilde! Maar de verkoper was zo vriendelijk om mij een ander machientje voor te stellen. Een oudere, zwarte Singer met gouden letters en krullen uit 1952. Ook deze machine kon vlotjes overweg met leer, maar kon niet zoveel steken tevoorschijn toveren als de machine van de buurvrouw. Ik was er meteen verliefd op... Ik zou het industrieel wonder samen met mijn buurvrouw gaan halen. Maar gezien we beiden over een kind beschikken en een partner die wat onregelmatige uren klopt, lukte het ons eerst niet om de grens over te steken naar Nederland en onze vondsten te gaan halen.

Bij mij was de liefde na een weekje even naar een vergeethoekje geduwd... Ik ging me toch niet aan een vintage/antiek naaimachien wagen. Ik zou wel sparen voor een supersonisch nieuw computergestuurd ding... Maar ik kon de zwangere buurvrouw toch niet moederziel alleen naar Helmond sturen? Dus ik ging mee. Dat had ik niet mogen doen...

Met 3 machines vetrokken we een paar uur later naar huis. Maar wat waren we blij! Sewing Sara ging naar huis met een machine waarvan we beiden dachten: "WOUW! Konden ze dat al in die tijd!" De meeste machines die je nu nieuw kunt kopen, hebben zelfs die opties niet! Ik ging naar huis met... een Singer kindernaaimachientje (ik kon het daar echt niet laten staan) en de zwarte Singer die ik niet zou kopen! Heel de weg naar huis hield ik het doosje van mijn gloednieuwe vintage Singer sewhandy N°20 op mijn schoot. Er zit zelfs nog origineel inpakpapier rond het doosje.

De Singer sewhandy N°20 : een modelletje uit 1953 dat je met een schroef vastmaakt aan de tafel en start door aan de hendel te draaien. Het is een super basic machientje van nog geen 20 cm hoog, met enkel een bobijntje, geen spoel. Je kan er, mits oefening, een prachtige kettingsteek mee maken. Alles zat in de originele verpakking met handleiding.

 

  

Mijn andere zingende schat zit in een zware houten koffer: een Singer 15k88. Moet ook wel, want de machine zelf weegt van zichzelf al veel. Ik kreeg de koffer amper de trap op! Maar wat een stille motor! En hij kan vlotjes overweg met jeans en leer. Mooie steek, mooie uitvoering.

 

 

Ik popel om er mee aan de slag te gaan! Want ja, alles werkt tiptop, de machines werden helemaal opgelapt en geolied door de verkoper. Als je zelf interesse hebt om met pracht en praal uit den goeien ouden tijd aan de slag te gaan, contacteer dan zeker Niels van Naaimachines-Vintage-Antique. Je wordt er hartelijk ontvangen en hij geeft heel goede uitleg!

Let wel op: het volgen van zijn Facebookpagina kan schadelijk zijn voor je rug... Je wil beslist zo'n zware beauty in je naaikamer hebben!

We hebben op de terugweg ook besloten dat we een naaiclub moeten opstarten. We dachten aan "de blinde zoom" want die moet ik nog leren.